Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΛΟΓΟΥ - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ - ΜΑΘΗΣΗΣ

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή

Ο λογοθεραπευτής - λογοπεδικός - λογοπαθολόγος είναι ο επιστήμονας που  ασχολείται με τις διαταραχές του λόγου, της επικοινωνίας και της μάθησης σε παιδιά και ενήλικες. Μια από τις σημαντικότερες αρμοδιότητες με διάρκεια και συνέχεια στην καθημερινή πρακτική του είναι η πρόληψη αυτών των διαταραχών, που πραγματοποιείται μέσω πολλών και ποικίλων δράσεων.

Σε τι δραστηριοποιείται ο λογοθεραπευτής;

Ο λογοθεραπευτής δραστηριοποιείται σε πολλούς τομείς των διαταραχών του λόγου και της επικοινωνίας (στον προφορικό και γραπτό λόγο), της φωνής, καθώς και με λειτουργίες που σχετίζονται με την ομιλία, όπως είναι η μάσηση, η κατάποση και η ακοή.

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή επεκτείνεται στους εξής τομείς:

·         στην πρόληψη

·         στην αξιολόγηση και διάγνωση

·         στη θεραπεία και αποκατάσταση

·         στην έρευνα και στην επιστημονική μελέτη των διαταραχών επικοινωνίας

Πώς δουλεύει ένας λογοθεραπευτής;

Ο λογοθεραπευτής, ως ο επιστήμονας που ασχολείται με την ανθρώπινη επικοινωνία και την παθολογία της, πραγματοποιεί το έργο του:

·         ως αναπόσπαστο μέλος μιας διεπιστημονικής ομάδας

·         συνεργάζεται με γιατρούς, άλλους ειδικούς, εκπαιδευτικούς και άλλους φορείς

·         συμβουλεύει γονείς για την προώθηση επικοινωνιακών δεξιοτήτων μέσα στην καθημερινή ζωή

·         ενημερώνει γονείς και εκπαιδευτικούς για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί

·         παρεμβαίνει θεραπευτικά, χρησιμοποιώντας εκλεκτικά τις μεθόδους και στρατηγικές του

·         ελέγχει την αποτελεσματικότητα της παρέμβασης

·         ασχολείται με την ενημέρωση του κοινού για θέματα της αρμοδιότητας του, για παράδειγμα, για την φυσιολογική ανάπτυξη του λόγου, για τη διγλωσσία κ.α.

Τι πρέπει να κάνει ο γονιός εάν ανησυχεί για  την ανάπτυξη του λόγου του παιδιού του;

Ο γονιός συνήθως είναι σε ετοιμότητα όσον αφορά την ανάπτυξη του παιδιού του. Η ανάπτυξη του λόγου και της επικοινωνίας είναι ένας τομέας που απασχολεί αρκετά τους γονείς και, εάν παρατηρήσουν κάποια δυσκολία στο παιδί τους, γρήγορα αρχίζουν να διερευνούν  τι πρέπει να κάνουν. Ο γονιός είναι σε πρωταγωνιστική θέση για να βοηθήσει το παιδί:  αυτός είναι που θα μάθει, θα ρωτήσει, θα συγκρίνει και θα αποφασίσει ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος να ακολουθήσει, σε συνεργασία με τους ειδικούς που θα εμπιστευτεί. Ο γονιός θα πρέπει να έχει υπόψη του πόσο σημαντική είναι η δικιά του συμβολή στην πρόληψη, έτσι ώστε να την  διεκδικήσει.

 

Μερικές από τις δραστηριότητες της πρόληψης:

Στην επιστήμη της λογοθεραπείας, η πρόληψη σημαίνει τον έγκαιρο εντοπισμό και αντιμετώπιση των διαταραχών λόγου, επικοινωνίας και μάθησης. Για παράδειγμα, ένα παιδί που παρουσιάζει επιβράδυνση στην ανάπτυξη του λόγου θα πρέπει να εξετασθεί και να αντιμετωπισθεί από τον ειδικό έγκαιρα. Έτσι θα  αποφευχθούν προβλήματα που μπορεί να αναπτυχθούν εάν οι δυσκολίες συνεχιστούν.

Οι επιπτώσεις μιας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του λόγου μπορεί να είναι σύνθετες και πολύπλευρες, για παράδειγμα, μπορεί να είναι γλωσσικές, μαθησιακές, κοινωνικές ή και συναισθηματικές. Η έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να προλάβει αυτές τις δευτερογενείς επιπτώσεις.

Από την άλλη, μια φυσιολογική κατάσταση όπως είναι να μεγαλώνει ένα παιδί σε δίγλωσσο περιβάλλον μπορεί από μόνη της να μην είναι ‘πρόβλημα’, αλλά να οδηγεί σε δυσκολίες εάν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ευαισθητοποιημένοι για το πως να διαχειριστούν κάποιες σημαντικές πτυχές σε κατά τ΄ άλλα φυσιολογικές καταστάσεις.

Με ποιες διαταραχές ασχολείται ο λογοθεραπευτής;

Ο λογοθεραπευτής ασχολείται με τις εξής διαταραχές:

·         Ειδικές Αναπτυξιακές Διαταραχές Λόγου / Ειδικές Γλωσσικές Διαταραχές

·         Αναπτυξιακές αρθρωτικές διαταραχές (δυσαρθρία, δυσπραξία, γναθοπροσωπικές ανωμαλίες, σχιστίες)

·         Διαταραχές ροής (τραυλισμός, ταχυλαλία)

·         Διαταραχές φωνής

·         Διαταραχές μάθησης (δυσλεξία)

·         Πραγματολογικές διαταραχές (νοητική στέρηση, αυτισμός)

·         Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές

·         Νευρολογικές παθήσεις (σύνδρομα, εγκεφαλική παράλυση, εγκεφαλικές κακώσεις, εκφυλιστικές νευρολογικές παθήσεις)

·         Διαταραχές κατάποσης

·         Βαρηκοΐα – κώφωση

·         Λαρυγγεκτομή

·         Αφασία ενηλίκων


(Πηγή: ΠΣΛ)